Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

• Ochrona mienia
• RFID

Dzisiejsze czasy cechuje bardzo szybki postęp technologiczny. Gwałtowny rozwój zawdzięczamy nieustannym pracom i badaniom naukowym. Naukowcy z całego świata pracują by ułatwić życie przeciętnemu człowiekowi. Mając na względzie najnowsze osiągnięcia technologiczne oraz poszerzenie własnej oferty produktowej, firma Draftel stworzyła dedykowany dział ds. produktów RFID.

Technologia RFID UHF usprawnia procesy logistyczne, przyśpiesza obsługę klienta, pomaga w zarządzaniu łańcuchem dostaw i ewidencją osób oraz mienia. Spotykamy ją coraz częściej na każdym kroku naszego życia − w sklepach płacąc za zakupy kartą kredytową czy w pracy, gdzie dzięki kartom identyfikacyjnym mamy dostęp do pomieszczeń biurowych a pracodawca rozlicza nasz czas pracy.

Więcej...

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Rok 2015 okazał się tragicznym w skutkach dla Francuzów i Belgów. Charlie Hebdo, seria zamachów terrorystycznych w Paryżu i Saint-Denis, w których ginie 137 osób, zamachy w Ankarze, to tylko niektóre miejsca, w których śmierć poniosło wiele osób. Cele były na tyle zróżnicowane, że trudno określić w jakim miejscu wydarzy się kolejny atak terrorystyczny. Rządy wdrażają kolejne środki bezpieczeństwa, w mediach dyskutuje się o granicy dozwolonej inwigilacji, a co mogą zrobić firmy, które są narażone na ataki?

Bramki do wykrywania metalu

Na rynku zabezpieczeń bramki do wykrywania metali stanowią podstawę działań służb ochrony. Jeśli chodzi o samą konstrukcję takich urządzeń to niewiele się zmienia, lecz intensywnie rozwija się technologia detekcji. Wśród specjalistów największą popularnością cieszą się urządzenia do szybkich skanów, a Garrett PD 6500i to wielofunkcyjny lider kategorii, jeśli chodzi o skuteczność i szybkość detekcji. Jest to nowoczesna i niezawodna konstrukcja amerykańskiej firmy Garrett. Urządzenie dysponuje możliwością ustawienia aż 33 stref wykrywania (18 stref podstawowych oraz 15 pomocniczych). Dzięki procesorowi DSP można wykryć nawet małe obiekty poruszające się z dużą prędkością od poziomu podłoża aż do górnej części bramki.

Garrett PD 6500i przy pomocy zaawansowanej technologicznie konstrukcji wykonanej z wielokierunkowego układu cewek wykrywa pistolety, noże oraz inne niebezpieczne elementy, nie alarmując jednocześnie o obecności niewielkich i niegroźnych elementów. Dodatkowo urządzenie eliminuje występowanie fałszywych sygnałów dzięki filtracji poszczególnych sygnałów.

Montaż i obsługa urządzenia jest niezwykle prosta i nie wymusza szczególnego przygotowania lub doświadczenia. Profesjonalna bramka PD 6500i nie wymaga okresowej kalibracji, ponieważ została wyposażona w funkcję autokalibracji, dzięki czemu nie trzeba weryfikować czy detekcja odbywa się w sposób prawidłowy. Bramka posiada szereg certyfikatów, które świadczą o jej jakości i skuteczności tj. NIJ 0601.02, 3-Gun FAA, CSA, TEC, CB oraz ICNIRP. Garrett PD6500i jest całkowicie bezpieczny, nawet dla osób z rozrusznikiem serca lub dla kobiet w ciąży.

Wykrywacze materiałów wybuchowych

Najnowsze rozwiązania w tej kategorii są w stanie wykryć ślady materiałów wybuchowych z dokładnością nawet do kilku jednostek „ppt” (parts per trillion – cząsteczek związku chemicznego przypadających na bilion cząsteczek roztworu). Jednym z najbardziej precyzyjnych urządzeń tego typu jest L-ION – mobilny wykrywacz materiałów wybuchowych. 

Laboratorium Inward Detection opracowało to urządzenie, aby było w stanie wykryć nawet niewielkie stężenie cząsteczek m.in. Trotylu, RDX, C4, Smetex’u i ich pochodnych.

L-ION działa w dwóch trybach – pobieranie próbek wprost z powietrza lub bezpośrednio z powierzchni, którą chcemy przebadać. Jednym z ciekawszych rozwiązań jest zastosowanie technologii FAIMS, w której jonizacja jest wywoływana przez tzw. wyładowania kronowe. Specjalistyczne oprogramowanie analizuje widmo próbki i porównuje je z danymi wzorcowymi. Proces ten jest całkowicie bezpieczny dla operatora, ponieważ urządzenie nie wykorzystuje żadnych radioaktywnych materiałów.

Ważnym aspektem pod względem ekonomicznym jest brak konieczności kalibracji urządzenia. L-ION po uruchomieniu analizuje parametry środowiska, w którym się znajduje i automatycznie dopasowuje ustawienia do bieżących warunków pracy. Urządzenie znajdzie zastosowane we wszystkich jednostkach saperskich – zarówno w wojsku, jak również w policji.

Ręczne detektory metalu

Najczęstszym ze spotykanych rozwiązań w kwestii bezpieczeństwa jest ręczny detektor metalu. Można go spotkać w licznych instytucjach państwowych, na lotniskach oraz podczas dużych imprez masowych. Firma Garrett oferuje również tego typu rozwiązanie, które doskonale sprawdziło się podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. Mowa o urządzeniu Garrett Super Scanner® V, który został specjalnie zaprojektowany na tę okazję.

Urządzenie jest bardzo czułe i potrafi zlokalizować np. pistolet z odległości prawie pół metra oraz żyletkę z odległości 7,5 cm. Regulowanie czułości odbywa się przy pomocy jednego przycisku. Dostrajanie czułości pozwoli wyeliminować wszelkie anomalie wynikające z działania innych urządzeń lub obecności elementów mogących zakłócić pracę Super Scannera.

Obsługa urządzenia jest intuicyjna, a dzięki zastosowaniu autokalibracji mamy pewność, że wyniki będą wiarygodne za każdym razem. Całość wykonana jest z trwałego tworzywa ABS, który zabezpieczy mechanizm przed uszkodzeniami oraz deszczem. Wykrywacz Garrett Super Scanner V polecany jest dla policji, pracowników ochrony oraz wojska.

To tylko podstawowe formy zabezpieczenia budynków lub imprez, ale ich obecność znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa. „Każda większa organizacja czy instytucja, która może stać się celem ataków, musi zabdać we własnym zakresie o podstawowy poziom zabezpieczeń. Niestety, w 2016 roku jest to wysoce wskazane” – mówi Paweł Wujcikowski, właściciel firmy oferującej specjalistyczny sprzęt detektywistyczny Spy Shop. 

Artykuł firmy Spy Shop

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Rodzaje i cele oświetlenia awaryjnego

Rodzaje i cele oświetlenia awaryjnego, oświetlenia ewakuacyjnego oraz zapasowego zostały omówione na podstawie zapisów normy PN-EN 1838:2005 [3] oraz norm do których się ona odwołuje, tzn. PN-EN 50172:2005. Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego [5] oraz PN-EN 60598-2-22:2004. Oprawy oświetleniowe. Część 2–22 [6]. Zamieszczono również zmiany, które wprowadziła znowelizowana wersja normy PN-EN 1838:2013E [4].

Podstawowym celem oświetlenia awaryjnego jest oświetlenie stanowisk pracy, pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych, zgodnie z odpowiednimi wymaganiami, po zaniku zasilania opraw oświetlenia podstawowego. W związku z tym oprawy do oświetlenia awaryjnego muszą być zasilane ze źródła niezależnego od źródła zasilania opraw do oświetlenia podstawowego.

W normie PN-EN 1838:2005 [3] oświetlenie awaryjne przedstawione jest jako ogólne określenie dwóch podstawowych rodzajów oświetlenia: oświetlenia ewakuacyjnego i zapasowego.

W zależności od miejsca zastosowania oświetlenie ewakuacyjne może dotyczyć drogi ewakuacyjnej, strefy otwartej lub strefy wysokiego ryzyka (rys. 1). Natomiast w normie PN-EN 1838:2013E [4] dodano jeszcze znaki bezpieczeństwa w gałęzi oświetlenia ewakuacyjnego, przypisując je do oświetlenia drogi ewakuacyjnej (rys. 1).

Oświetlenie ewakuacyjne

Ogólnym celem oświetlenia ewakuacyjnego jest zapewnienie bezpiecznego wyjścia z miejsca pobytu podczas zaniku podstawowego zasilania. W skład oświetlenia ewakuacyjnego wchodzą:

• oświetlenie drogi ewakuacyjnej, którego celem jest zapewnienie bezpiecznego opuszczenia miejsc przebywania poprzez stworzenie warunków widzenia umożliwiających identyfikację i użycie dróg ewakuacyjnych oraz łatwe zlokalizowanie i użycie sprzętu pożarowego i sprzętu bezpieczeństwa;
• oświetlenie strefy otwartej (zapobiegającego panice), którego celem jest zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia paniki i umożliwienie bezpiecznego ruchu osób w kierunku dróg ewakuacyjnych poprzez zapewnienie warunków widzenia umożliwiających dotarcie do miejsca, z którego może być rozpoznana droga ewakuacyjna;
• oświetlenie strefy wysokiego ryzyka, którego celem jest zwiększenie bezpieczeństwa osób biorących udział w potencjalnie niebezpiecznym procesie lub znajdujących się w potencjalnie niebezpiecznej sytuacji, a także umożliwienie właściwego zakończenia działań w sposób bezpieczny dla osób przebywających w tej strefie.

W znowelizowanej normie PN-EN 1838:2013E [4] dodano jeszcze w tej części zapis dotyczący znaków bezpieczeństwa, których cel stosowania jest praktycznie identyczny jak oświetlenia drogi ewakuacyjnej. Ponadto podano kilka uzupełniających wymagań dotyczących stosowania oświetlenia ewakuacyjnego. Otóż instalowanie, testowanie i konserwacja tego oświetlenia muszą być zgodne z zapisami zawartymi w normach PN-EN 60598-2-22:2004 [6], PN-EN 50 172:2005 [5], a testowanie – tylko automatyczne – co wynika z zapisów normy PN-EN 62034:2012E [12]. Wymagania parametrów oświetlenia ewakuacyjnego dotyczą wartości minimalnych i muszą być spełnione przez cały okres jego użytkowania. Projekt oświetlenia ewakuacyjnego powinien być wykonany dla najgorszych warunków oświetleniowych (np. minimalny strumień świetlny, maksymalne olśnienie) z pominięciem odbić wielokrotnych od ścian i wyposażenia wnętrza. Zapis ten oznacza, że w projekcie należy uwzględnić tylko bezpośredni strumień świetlny emitowany przez oprawy – poprzez wprowadzenie do projektu zerowych współczynników odbicia ścian. W przypadku oświetlenia pośredniego w projekcie należy uwzględnić tylko jednokrotne odbicie strumienia świetlnego od sufitu, który jest traktowany jako wtórne źródło światła, natomiast kolejne odbicia należy pominąć. Dalej podany jest wymóg dotyczący poprawy widoczności w czasie ewakuacji poprzez takie rozmieszczenie opraw oświetlenia ewakuacyjnego, aby oświetlona była cała przestrzeń danego pomieszczenia, a nie tylko jego podłoga. Spełnienie tego wymogu zapewnia zamontowanie opraw i fosforescencyjnych znaków ewakuacyjnych na wysokości 2 m względem podłogi. Ponadto znaki ewakuacyjne powinny być zamontowane maksymalnie powyżej 20° ponad poziomą linią wzroku w warunkach maksymalnej odległości widzenia danego znaku. Znaki te powinny być oświetlane przez oprawy w celu zapewnienia ich świecenia po zaniku oświetlenia podstawowego, co istotnie wpływa na poprawę ich widoczności, przez co zapewniony zostanie jednoznaczny kierunek do miejsca ewakuacji. Pojęcie miejsca ewakuacji (place of safety) zostało po raz pierwszy wprowadzone w znowelizowanej normie PN-EN 1838:2013E [4] punkt 3.12. Zdefiniowano je jako miejsce, w którym uciekający ludzie mogą się zebrać i nie grozi im w tym miejscu ryzyko wystąpienia jakiegokolwiek niebezpieczeństwa.

W związku z powyżej przedstawionymi celami, oświetlenie ewakuacyjne musi zapewnić oświetlenie określonej strefy, w sposób niezwłoczny, automatyczny i na wystarczający czas, w przypadku gdy zawiedzie zasilanie oświetlenia podstawowego. Wytwarzany przez nie poziom natężenia oświetlenia na drogach ewakuacyjnych musi zapewnić bezpieczny ruch w kierunku wyjścia ewakuacyjnego, czy do miejsca ewakuacji. Natomiast oświetlenie ewakuacyjne nie jest zaprojektowane w celu umożliwienia kontynuowania normalnych działań w określonym obiekcie w przypadku uszkodzenia oświetlenia podstawowego lub zapasowego. Musi ono przede wszystkim zapewnić właściwą widzialność umożliwiającą bezpieczną ewakuację.

Ogólne zasady umieszczania opraw awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego

Oświetlenie drogi ewakuacyjnej za pomocą opraw awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego powinno być tak zaprojektowane, aby uszkodzenie jednej oprawy nie spowodowało, że droga stanie się ciemna lub, że będzie utrudnione lub niemożliwe znalezienie kierunku ewakuacji. Oznacza to w praktyce, że system oświetlenia ewakuacyjnego powinien być zbudowany z co najmniej dwóch lub większej liczby opraw znajdujących się w jednym pomieszczeniu. Ten sam wymóg dotyczy również oświetlania strefy otwartej. W celu zapewnienia właściwej widzialności umożliwiającej bezpieczną ewakuację wymaga się, aby oprawy oświetleniowe umieszczane były co najmniej 2 m nad podłogą [3, 4]. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu natężenia oświetlenia, oprawy oświetleniowe przeznaczone do oświetlenia ewakuacyjnego powinny być umieszczane:

1. przy każdym wyjściu ewakuacyjnym i znakach bezpieczeństwa,
2. w pobliżu (tzn. w odległości 2 m mierzonej w poziomie) schodów, tak by każdy stopień był oświetlony bezpośrednio,
3. w pobliżu (w odległości 2 m) każdej zmiany poziomu, 
4. przy każdej zmianie kierunku i każdym skrzyżowaniu korytarzy,
5. na zewnątrz i w pobliżu (w odległości 2 m) każdego wyjścia końcowego,
6. w pobliżu (w odległości 2 m) każdego punktu pierwszej pomocy oraz urządzenia przeciwpożarowego i przycisku alarmowego.

W normie PN-EN 1838:2005 [3] jest dodana w tym miejscu informacja dotycząca oświetlenia punktów pierwszej pomocy oraz urządzeń przeciwpożarowych i przycisków alarmowych, które nie znajdują się na drodze ewakuacyjnej i w strefie otwartej. Otóż powinny być one oświetlone w taki sposób, aby na podłodze w ich pobliżu (w obrębie 2 m mierzonych w poziomie) natężenie oświetlenia wynosiło co najmniej 5 lx. Natomiast w znowelizowanej normie PN-EN 1838:2013E [4] wspomniane natężenie oświetlenia o minimalnej wartości 5 lx musi być zawsze zapewnione przy urządzeniach wymienionych w punkcie f) i innych związanych z bezpieczeństwem przeciwpożarowym, ale w płaszczyźnie pionowej.

W normie PN-EN 1838:2013E [4] dodano jeszcze uwagę dotyczącą sposobu oświetlania każdej zmiany kierunku i każdego skrzyżowania korytarzy, który ma zapewnić oświetlenie we wszystkich koniecznych kierunkach. Uzupełniono także wykaz miejsc, w których należy umieszczać oprawy oświetlenia ewakuacyjnego o dwa punkty dotyczące przebywających w obiekcie osób niepełnosprawnych. Są to:

• w pobliżu (tj. odległość 2 m wyznaczona w poziomie) sprzętu przeznaczonego do ewakuacji osób niepełnosprawnych,
• w pobliżu (w odległości 2 m) miejsca ewakuacji przewidzianego dla osób niepełnosprawnych i przycisku alarmowego; ponadto należy zapewnić dwukierunkowy system komunikacji w tym miejscu oraz przycisk alarmu w toalecie dla osób niepełnosprawnych.

(...)

Andrzej Pawlak
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Państwowy Instytut Badawczy

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Zmiany jakie miały miejsce w ostatnim czasie w przepisach dotyczących zatrudnienia oraz projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu na poziomie 12 zł na godzinę, stały się zapalnikiem do dyskusji nt. rynku ochrony fizycznej i jego kondycji. Co kryje się pod pojęciem zmian oraz jakie będą ich skutki? Czy tak naprawdę coś się zmieni? Co dalej? Ewolucja tej branży jest nieunikniona i z pewnością nie ma od niej odwrotu. Istnieje bowiem kilka czynników, które te zmiany będą wymuszać i nie da się ich zatrzymać.

Zmiany prawne

Pierwszym z czynników mogą być zmiany prawne, choć znając realia mogą one (nie aż w tak dużym stopniu, jak oczekiwałby tego ustawodawca) przyczynić się do zmian w branży ochrony. Temat stawki na poziomie 12 zł za godzinę dzieli rynek ochrony i nie ma tutaj jednej spójnej opinii. Z jednej strony stoją pracodawcy, a z drugiej pracownicy ochrony fizycznej. Obie strony reprezentowane są przez swoje organizacje – Polska Izba Ochrony (PIO) oraz Polskie Stowarzyszenie Pracowników Ochrony (PSPO).

Polska Izba Ochrony w swoim oświadczeniu pisze: „Branżę usług ochrony, od 1 stycznia 2016, dotknęły już przepisy o tzw. ozusowaniu umów zleceń, co stanowi najpoważniejszy – jak dotąd – krok w kierunku ograniczania tzw. umów śmieciowych. Wprowadzenie tych przepisów spowodowało wzrost kosztów pracy aż o 28 procent. Jeśli do tego dołożylibyśmy wprowadzenie od połowy tego roku bez tzw. vacatio legis minimalnej stawki godzinowej na poziomie 12 zł, gdy obecnie w naszych usługach wynosi ona ok. 8 zł, to te koszty jeszcze bardziej wzrosną (o kolejne kilkadziesiąt procent), a do tego w bardzo krótkim czasie. Może to doprowadzić do zwiększenia bezrobocia spowodowanego tym, że budżety naszych kontrahentów są już na ten rok poplanowane i bardzo trudno będzie renegocjować zawarte kontrakty, co przełoży się wprost na ograniczanie zakresu usług, a w konsekwencji zaowocuje zwolnieniami pracowników.(…) Postulujemy jednak za tym, aby proponowane zmiany były wprowadzone od 1 stycznia 2017 roku, co da czas wszystkim na dostosowanie się do nich”.

PSPO w swoim liście otwartym do Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Pani Elżbiety Rafalskiej, apeluje natomiast o natychmiastowe wprowadzenie stawki minimalnej 12 zł/netto za godzinę pracy, ustawy 1 maja 2016 r. Stowarzyszenie argumentuje swoją opinię nadzieją, że takie zmiany pozwolą wyeliminować patologiczne zachowania przy zatrudnianiu osób w branży ochrony i mienia.

Przepisy prawa pozwolą prawdopodobnie tylko częściowo na wyeliminowanie patologii. Zmienić musi się natomiast świadomość i sposób myślenia o rynku ochrony fizycznej. Wtedy dopiero zmiany będą dogłębne i odczuwalne dla pracowników, jak i pracodawców.

Świadomość klientów i rozwój technologii

Zmiana świadomości klientów i ich oczekiwań połączona z rozwojem nowoczesnej technologii i łatwym dostępem do niej – to dwa elementy, które wpłyną najbardziej na sposób świadczenia usług na rynku ochrony.

Czas mija i klientami branży zabezpieczeń stają się kolejne pokolenia, dla których nowoczesna technologia nie jest niczym obcym. Z jej dobrodziejstw korzystają na co dzień. Wszystko musi być łatwe w obsłudze, intuicyjne, szybkie i na wyciągnięcie ręki. Takie też są wymagania obecnych klientów co do usług. Czy ochrona obiektu, przez słabo wykwalifikowanego pracownika, wpisuje się w taki trend? Na pewno nie!

Klient chce mieć możliwość podglądu chronionego obiektu, z każdego miejsca na świecie, 24 godziny na dobę, 365 dni w roku wykorzystując do tego urządzenie mobilne. Obecnie osiągnięcia techniki pozwalają na zdalny, szybki dostęp do obrazu z kamer, zweryfikowanie informacji z systemu kontroli dostępu, sterowanie elementami automatyki budynkowej i weryfikację np. pracy urządzeń. Wszystko to wykorzystując jedną aplikację. Ten trend zapewne wpłynie na zmianę struktury zatrudnienia w sektorze ochrony fizycznej, bo praca pracowników ochrony będzie wspierana przez zintegrowane systemy zabezpieczeń technicznych i automatyki budynkowej.

W takiej sytuacji na znaczeniu zyskają Centra Monitoringu Alarmów (CMA). Nie tylko zwiększy się ilość obiektów, które będą miały klasyczne systemy alarmowe. Centra monitoringu będą mogły rozpocząć świadczenie nowych usług takich jak weryfikacja wideo zdarzeń alarmowych, wirtualne patrole obiektów lub zdalne zarządzanie budynkiem (kontrola wejść i wyjść z obiektu). Oczywiście zawsze pracownicy ochrony fizycznej będą potrzebni, ale częściej będą oni pracownikami grup interwencyjnych i będą to pracownicy o innych kwalifikacjach. Żyjemy w dobie, gdzie znalezienie w telefonie najszybszej i najkrótszej drogi zajmuje kilka sekund. Szybkiej, precyzyjnej i profesjonalnej reakcji od strony CMA oczekują klienci, i te wymagania będą kształtować rynek ochrony w przyszłości.

Kolejnym i chyba najsilniejszym czynnikiem zmian w branży ochrony jest rozwój współczesnej techniki. Coraz częściej spotykamy się z określeniem Internet of Things (IoT). To sformułowanie, które nazywa zjawisko podłączania urządzeń użytku codziennego takich jak np. kuchenka, lodówka do Internetu. Już wkrótce będzie można powiedzieć „Internet of Everything!”

W obecnych profesjonalnych systemach bezpieczeństwa większość urządzeń ma możliwość komunikowania się przez Internet, a w przyszłości będą to wszystkie urządzenia. Pozwoli to na oferowanie dużo lepiej zintegrowanych systemów o większych możliwościach. Wymusi to stosowanie otwartych rozwiązań programowych pozwalających na łączenie różnych technologii i marek sprzętu w jeden spójny system. Dlatego też ciągłe podnoszenie kwalifikacji i umiejętności przez pracowników poprzez ich udział w szkoleniach i dostęp do nowych technologii jest na pewno dobrą inwestycją na przyszłość.

Perspektywy rynku usług ochrony mienia nie malują się wcale w tak złych kolorach. Firmy, które zwiążą swoją przyszłość z rozwiązaniami technicznymi i postawią na profesjonalizm świadczonych przez siebie usług na pewno nie muszą bać się o swoją przyszłość.

Te firmy natomiast, które będą robić wszystko, aby rynek ochrony nie zmieniał się, w przyszłości będą zmarginalizowane, a ostatecznie może zabraknąć dla nich miejsca w branży. 

Artykuł firmy Linc Polska
Jakub Sobek

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Zgodnie z przepisami prawa instytucje finansowe zobowiązane są do przechowywania wartości pieniężnych według określonych zasad i przy zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa. Jedno z podstawowych zabezpieczeń stosowanych przez przedsiębiorców stanowią sejfy i kasy pancerne. W niniejszym artykule przedstawione zostaną rodzaje oraz sposoby klasyfikacji tychże urządzeń, jak również dopuszczalne limity przechowywanych wartości pieniężnych w zależności od zastosowanych środków bezpieczeństwa.

Ze względu na szczególne znaczenie instytucji finansowych, tak dla jednostki, jak i całego państwa, ich działalność podporządkowana jest określonemu porządkowi prawnemu, na który to składają się przede wszystkim przepisy prawa powszechnie obowiązującego oraz zalecenia i wytyczne instytucji nadzoru. Mówiąc o instytucjach finansowych mamy najczęściej na myśli przedsiębiorstwa sektora bankowego, rynku kapitałowego, ubezpieczeniowego czy emerytalnego, a także podmioty usług płatniczych czy też kas spółdzielczych. Wspólnym mianownikiem wymienionych podmiotów jest między innymi to, że pomimo dynamicznego rozwoju poza gotówkowych form płatności, nadal obracają one znacznymi środkami pieniężnymi w fizycznej postaci.

Całościowe zaprezentowanie podjętej w niniejszym artykule problematyki nie jest możliwe bez odniesienia się do obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności do fundamentalnego w tym zakresie Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie w wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz.U. z 2010 r., nr 166, poz. 1128, z późn. zm.). Zgodnie z tamtejszymi normami prawnymi ochronę przechowywanych wartości pieniężnych zapewnia się co najmniej poprzez zastosowanie zabezpieczeń technicznych: pomieszczeń i urządzeń oraz elektronicznych systemów zabezpieczeń. Wszystkie urządzenia wykorzystywane przez przedsiębiorców muszą posiadać certyfikat lub deklarację zgodności potwierdzające zgodność z wymaganiami określonymi dla danego wyrobu w rozumieniu przepisów o systemie zgodności, zaś jeżeli wymagań takich nie określono niezbędne jest poświadczenie zgodności z odpowiednimi normami technicznymi¹. Oznacza to między innymi to, że w momencie zakupu określonego produktu od producenta, klient powinien nabyć go w okresie ważności certyfikatu. W tym miejscu warto jednak podkreślić, że wygaśnięcie ważności certyfikatu nie wpływa negatywnie na możliwość dalszego użytkowania produktów, chyba że niemożliwość dalszego użytkowania wyrobów wynika ze zmiany dotychczas obowiązujących przepisów. Certyfikacja urządzeń do przechowywania wartości pieniężnych jest o tyle istotnym procesem, gdyż to odporność na włamanie sejfu lub kasy pancernej decyduje przede wszystkim o dopuszczalnych górnych limitach przechowywanych wartości.

Urządzenie – urządzenie mechaniczne o określonej odporności na włamanie, służące do przechowywania i transportu wartości pieniężnych.

Pomieszczenie – wydzielona część budynku o określonej klasie odporności na włamanie, służąca do przechowywania wartości pieniężnych.

W powyższej tabeli zostały przedstawione dopuszczalne limity wartości pieniężnych przechowywanych w urządzeniach o określonej odporności na włamanie oraz przy zastosowaniu dodatkowych środków bezpieczeństwa. Zgodnie z definicją rozporządzenia jednostka obliczeniowa, w których wyrażone są dopuszczalne limity przechowywanych wartości, to 120-krotność przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 9 lutego 2016 r. (M.P. 2016 poz. 148) przeciętne wynagrodzenie w czwartym kwartale 2015 r. wyniosło 4066,95 zł. Oznacza to, że przykładowo w urządzeniach spełniających I klasę odporności na włamanie dopuszczalny limit przechowywanych wartości pieniężnych wynosi obecnie 488 034 zł, zaś w przypadku zastosowania dodatkowo zabezpieczeń elektronicznych wartość ta jest odpowiednio wyższa. Jakkolwiek w środowisku specjalistów, nie ma jednomyślności w sprawie zakresu wymaganego wyposażenia sejfów i kas pancernych w system sygnalizacji włamania i napadu, to jednak zabezpieczenie to obejmuje najczęściej wyposażenie urządzenia w zamek elektroniczny z funkcją cichego alarmu, czujnik otwarcia drzwi oraz czujnik inercyjny/ sejsmiczny.

Współcześnie prawdziwym wyzwaniem dla zarządzających instytucjami finansowymi jest zapewnienie bezpieczeństwa w placówkach zaprojektowanych według koncepcji „otwartego banku”. Chęć poprawy standardów obsługi klienta, jakkolwiek zrozumiała z biznesowego punktu widzenia, wymusiła jednak konieczność zrewidowania pierwotnego podejścia do bezpieczeństwa. Dotychczasowe podział funkcjonalny placówek na strefę ogólnodostępną i strefę zastrzeżoną przechodzi do lamusa. Typowe stanowiska kasjerskie, gdzie klienta oddziela od pracownika specjalna szyba antywłamaniowa, zastępują coraz częściej przestronne stanowiska obsługi. W konsekwencji wprowadzenia nowego modelu funkcjonowania placówek bankowych, zmianie musiały ulec również stosowane zabezpieczenia. Oczywistym bowiem jest, iż standardowe urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych, takie jak sejfy i kasy pancerne, nie mogły sprostać w pełni nowym potrzebom. Wymaganiem instytucji finansowych stało się, by jedno urządzenie łączyło w sobie skuteczne zabezpieczenie antykradzieżowe i anty napadowe.

¹W Polsce jednostką certyfikującą akredytowaną przez Polskie Centrum Akredytacji jest Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie.

Sergiusz Parszowski
niezależny ekspert i doradca do spraw bezpieczeństwa
i porządku publicznego. Audytor systemów
bezpieczeństwa instytucji publicznych i podmiotów
gospodarczych. Wykładowca akademicki oraz
prelegent konferencji naukowych.
www.instin.pl
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Firma CIAS posiada doświadczenie w produkcji czujek stosowanych w elektronicznych systemach ochrony zewnętrznej od 1974 roku. Dzięki temu wiemy, że nie ma rozwiązań, które potrafią wykryć intruza ze 100% prawdopodobieństwem nie generując żadnych fałszywych alarmów. Wszystkie czujki wykrywają intruzów mierząc pewne wielkości fizyczne (drgania, zakłócenie przepływu wiązki mikrofalowej lub wiązki podczerwieni itp.), które zmieniają się na skutek pojawienia się intruza w ich strefie detekcji. Te same wielkości mogą się zmieniać również na skutek działania innych czynników, np. ekstremalnych warunków atmosferycznych. Dlatego konieczna jest weryfikacja przyczyny powstania alarmu w krótkim czasie, aby w przypadku realnego zagrożenia służby ochrony odpowiedzialne za bezpieczeństwo obiektu mogły podjąć szybką i skuteczną reakcję. W trudnych warunkach atmosferycznych systemy telewizji dozorowej wykorzystujące kamery światła dziennego mają jednak ograniczone możliwości. W takich przypadkach lepiej sprawdzą się kamery termowizyjne. Z tego powodu spółka CIAS, z początkiem bieżącego roku, rozpoczęła współpracę z producentem kamer termowizyjnych pod marką Vumii. Dzięki temu możemy udostępnić naszym klientom nie tylko jedne z najlepszych czujek, ale również doskonałe narzędzie do weryfikacji przyczyny alarmów.

Termowizja, to technologia wykorzystująca do obserwacji falę elektromagnetyczną o długości która jest emitowana przez każdy obiekt o temperaturze wyższej od zera absolutnego (0 °K, czyli -273,15 °C). Dzięki temu obraz jest widoczny zarówno w dzień jak i w nocy bez użycia dodatkowych źródeł światła. Dodatkową zaletą jest fakt, że fala elektromagnetyczna wykorzystywana w termowizji jest słabiej tłumiona przez mgłę, kurz i opady atmosferyczne niż światło widzialne, dzięki czemu kamera termowizyjna może dozorować na większe odległości niż kamera światła dziennego. Obraz uzyskany z kamery termowizyjnej w systemach bezpieczeństwa jest zwykle czarno-biały. Odcienie szarości zależą od temperatury obserwowanego obiektu i od materiału, z którego ten obiekt jest wykonany. Dlatego nie jest możliwe stanie się całkowicie „niewidzialnym” dla kamery termowizyjnej.

Vumii Sii AT jest kamerą termowizyjną przeznaczoną do pracy w systemach bezpieczeństwa w sposób ciągły, 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu, bez przerw na konserwację. Kamera dostarcza wyraźny, czytelny obraz w całkowitej ciemności bez dodatkowego oświetlenia, podczas mgły i w innych warunkach utrudnionej widoczności.

Producent Vumii to jeden z niewielu wytwórców nie tylko kamer, ale również przetworników i obiektywów do kamer termowizyjnych. Dzięki temu w naszej ofercie dostępne są kamery z przetwornikami chłodzonymi i niechłodzonymi o różnych rozdzielczościach, z obiektywami o szerokim zakresie ogniskowych, jak również z obiektywami o zmiennych ogniskowych (ZOOM).

Oto przykład, jak mogą być wykorzystane kamery termowizyjne. Przykład zastosowania: 

Bezpieczeństwo na przejazdach i przejściach kolejowych – unikanie wypadków pociągów z udziałem pojazdów i ludzi na przejazdach kolejowych i w obszarach niestrzeżonych przy użyciu kamer termowizyjnych.

„Uderzenie pociągu w samochód to jak uderzenie samochodu w puszkę napoju – to nierówny pojedynek” – tak twierdzi „Operation Lifesaver”, amerykańska organizacja zajmująca się edukacją dla bezpieczeństwa na kolei. Przy dzisiejszym natężeniu ruchu i prędkościach pociągów przejazdy kolejowe stanowią główny problem dla bezpieczeństwa na kolei. Proste szlabany nie zapewniają wystarczającej ochrony. Systemy bezpieczeństwa muszą dać maszyniście wyraźne ostrzeżenie o problemach jakie pojawiły się na przejeździe, do którego zbliża się pociąg. W celu poprawy bezpieczeństwa i zmniejszenia liczby wypadków, osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo muszą być w stanie zidentyfikować zagrożenie i przesłać ostrzeżenie do maszynisty w czasie rzeczywistym.

Vumii posiada doświadczenie w użyciu kamer termowizyjnych służących zapewnieniu bezpieczeństwa na przejazdach kolejowych w wielu krajach na świecie. Po zamontowaniu i uruchomieniu kamer, firmy będące operatorami na kolei stwierdziły znaczny spadek ilości wypadków na przejazdach kolejowych i w strefach niebezpiecznych na torach.

Kamery termowizyjne są jedną z najlepszych metod zaobserwowania pojazdów, ludzi, dzikich lub bezdomnych zwierząt i innych obiektów, które nie powinny się znaleźć na torach. Dzięki termowizji obserwacja jest możliwa w dzień i w nocy, bez konieczności stosowania dodatkowego oświetlenia obserwowanego planu oraz w warunkach utrudnionej obserwacji, takich jak mgła lub dym. Ciągłe nagrywanie i przechowywanie wideo z przejazdów kolejowych i innych niebezpiecznych miejsc, umożliwia operatorom systemów bezpieczeństwa, w przypadku wystąpienia zdarzenia, na dostęp do materiałów archiwalnych dobrej jakości ze względu na fakt, że kamery termowizyjne widzą podobnie bez względu na porę dnia i warunki atmosferyczne.

Wybór kamer termowizyjnych do monitorowania przejazdu kolejowego

Kamery termowizyjne marki Vumii dostarczają bardzo czytelne i ostre obrazy, które zapewniają operatorom dobrą widoczność w dzień i w nocy, w każdych warunkach atmosferycznych i dla każdej widoczności. W zależności od użytego przetwornika, możliwe jest wykrycie pojazdu lub osoby w odległości od 100 m do 2 km!

Kamera termowizyjna Vumii Sii AT stanowi idealny wybór urządzenia do instalacji na przejazdach kolejowych i w strefach zagrożenia na kolei. Ta niewielka, ale bardzo wydajna kamera, dostarcza ostry obraz o rozdzielczości 388 x 284 lub służbom ochrony zidentyfikowanie każdego obiektu, jaki może pojawić się na torach. Kamery przesyłają strumień wideo do centrum nadzoru, gdzie jest on rejestrowany i podlega analizie algorytmem wizyjnej detekcji ruchu, a następnie jest wyświetlany na monitorze obsługi. Zarówno ruch, jak i brak ruchu mogą być wykryte w strefie bezpieczeństwa, co pozwala wykryć pojazd, który pozostanie na torach powyżej zadanego w sekundach czasu. System natychmiast alarmuje obsługę w centrum nadzoru, pozostawiając operatorowi decyzję co zrobić w zaistniałej sytuacji.

Podsumowanie 

Kamery termowizyjne mogą pomóc w osiągnięciu wymiernego zmniejszenia wypadków na przejazdach kolejowych. Mogą być one wykorzystane również do nadzorowania innych niebezpiecznych miejsc na trasach kolejowych. Użycie termowizji zapewnia duży zasięg obserwacji – zarówno w dzień jak i w nocy, podczas mgły i nisko zachodzącego słońca, które może oślepiać kamery światła dziennego i maszynistów pociągów. Użycie tej technologii daje pewność zauważenia niebezpieczeństwa i czas, niezbędny osobom decyzyjnym do podjęcia działań, dzięki czemu znacznie zwiększa bezpieczeństwo na torach kolejowych. Miejsca niebezpieczne mogą być stale monitorowane pozwalając na szybką reakcję na ewentualne zagrożenia.

Artykuł firmy
CIAS Sp. z o.o.

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Program zarządzający WINMAGplus dedykowany jest do nadzoru i wizualizacji budynkowych systemów bezpieczeństwa. WINMAGplus zarządza następującymi systemami związanymi z bezpieczeństwem budynkowym:

• systemy sygnalizacji pożarowej,
• systemy sygnalizacji włamania i napadu,
• systemy telewizji dozorowej,
• dźwiękowe systemy ostrzegawcze,
• systemy kontroli dostępu,
• systemy oświetlenia awaryjnego,
• systemy zarządzania automatyką budynkową w jednym zintegrowanym graficznym środowisku.

Codziennie spotykamy się z przesyłaniem i dostępem do bardzo dużej ilości danych. Często korzystamy z różnego rodzaju filtrów, które pomagają nam usprawnić wyszukiwanie potrzebnych informacji. Zastosowanie sortowania/filtrowania informacji jest również bardzo ważne w przypadku programów zarządzania, zwłaszcza w rozległych obiektach z integracją dużej liczby systemów bezpieczeństwa. Podczas alarmu, nawet w przypadku skomplikowanych systemów, ważne jest aby użytkownik mógł szybko zareagować w celu ochrony osób i mienia oraz ograniczyć straty powstałe w wyniku nieprzewidzianego zdarzenia. Informacje wyświetlane na ekranie monitora powinny być jasne i klarowne, dostępne dla odpowiednich osób i we właściwym czasie.

System zarządzania WINMAGplus to oprogramowanie, które spełnia wszelkie wymagania, z jakimi mają do czynienia projektanci i jakie są wymagane przez użytkownika. Dzięki pełnej automatyzacji i inteligentnym rozwiązaniom, przepływ i prezentowanie informacji jest proste i zrozumiałe.

Bazy danych oraz środowiska użytkowników WINMAGplus są konfigurowane zgodnie z ustalonymi standardami. Polecenia wyświetlane są zarówno w formie tekstowej jak i graficznej. Dzięki otwartej architekturze i elastycznym możliwościom programowania, system WINMAGplus dynamicznie adaptuje się do zmian w środowisku programowym. System doskonale radzi sobie z wszelkimi rozszerzeniami, dzięki czemu, podsystemy takie jak kontrola dostępu, monitoring wizyjny, czy sygnalizacja włamania mogą być rozbudowywane w trybie ciągłym, przez cały okres działania systemu w danym obiekcie. WINMAGplus umożliwia łatwą integrację z istniejącymi bądź planowanymi systemami zarządzania automatyką budynkową, co więcej, istnieje możliwość zintegrowania rozwiązań pochodzących od różnych producentów. Program posiada olbrzymią bazę gotowych sterowników do komunikacji z różnymi systemami. Sterownik to program zawierający funkcje, które implementują specyficzne dla urządzenia operacje wejścia/wyjścia na niskim poziomie w sposób wydajny i nieograniczony. Istnieje również opcja zamówienia i przygotowania dedykowanego sterownika, którym zajmuje się wykwalifikowana kadra specjalistów dla nowego nieobsługiwanego systemu. WINMAGplus ma również możliwość współpracy z interfejsami: OPC-Server/Client, BACnet-Server/ Client oraz WINMAG SDK. Umożliwia to integrację, wizualizację i kontrolę zarządzania całym budynkiem, która obejmuje inne systemy bezpieczeństwa i systemy automatyki klimatyzacji, wentylacji i zarządzania mediami.

Oprogramowanie rośnie wraz ze wzrostem wymagań i sieci, dając użytkownikom końcowym gwarancję inwestycji. Jednolite i wydajne zarządzanie ryzykiem jest absolutną koniecznością w systemach przemysłowych czy sektorze publicznym.

Integracja z ESSER by Honeywell

Do współpracy z systemami sygnalizacji pożarowej ESSER by Honeywell WINMAGplus wykorzystuje dedykowany interfejs sieci essernet SEI (Serial Essernet Interface), który zapewnia szybką wymianę danych bez obciążania procesora i portów komunikacyjnych central w systemie. W systemach FlexES Control WINMAGplus umożliwia komunikację bezpośrednio z centralą przez jeden z portów szeregowych centrali (RS485 lub TTY). WINMAGplus przekazuje informacje użytkownikowi za pomocą okien – monitorów informujących o zdarzeniach w systemie i dających wskazówki dotyczące wymaganych czynności. Informacja o alarmie i stanie poszczególnych elementów systemu wskazywana jest na wielopoziomowej strukturze planu obiektu, pozwalając dotrzeć dokładnie do lokalizacji alarmu/ urządzenia. Graficznie reprezentowane systemy bezpieczeństwa na monitorze komputera PC oraz ich obsługa za pomocą myszy komputerowej i standardowego interfejsu programów pracujących w środowisku Windows gwarantują duże ułatwienie w obsłudze, większą szybkość i dostępność informacji z integrowanych systemów (wizualizacja i nadzór). Jednocześnie operator systemu może z poziomu komputera dokonywać podstawowych czynności obsługowych systemu, a system może również automatycznie realizować procedury działań na odpowiednie zdarzenia alarmowe.

Przewaga WINMAGplus nad innymi systemami wizualizacji systemów SSP ESSER to funkcja pełnego automatycznego importu konfiguracji central z automatycznym importem adresów, opisów i ustawień wszystkich grup dozorowych, detektorów, przycisków, modułów, sygnalizatorów, central itp. Inne systemy wizualizacji nie dedykowane dla systemów ESSER wymagają przepisania większości z tych danych ręcznie, często dla tysięcy punktów danych, co znacząco zwiększa czasochłonność konfiguracji i modyfikacji w systemie oraz prawdopodobieństwo popełnienia błędu konfiguracji.

Integracja 3D i AutoCad

Nowa generacja WINMAGplus w wersji 5.XX wyposażona została w integrację graficzną obiektów 3D, a widoki pomieszczeń w trzech wymiarach pozwalają na optymalne postrzeganie rzeczywistego odwzorowania obiektu na ekranie monitora. Do tego typu operacji system WINMAGplus wzbogacono o nowy silnik do obsługi grafik 3D, który obsługuje pliki z rozszerzeniami: .3dm, .kmz, .dae i inne. 

Opcjonalna funkcja importu plików AutoCad pozwala wykorzystać gotowe podkłady budynku, jak również automatycznie rozmieszczać czujki i przyciski ROP na podkładach graficznych, jeśli zostały one odpowiednio rozmieszczone w projekcie systemu w formacie AutoCADa.

Kompatybilność wsteczna

Dzięki ciągłemu rozwojowi i udoskonalaniu program gwarantuje pełną kompatybilność i obsługę systemów sygnalizacji pożarowej serii 8000/IQ8 Control i najnowszych FlexES Control. Stały rozwój to również regularnie udostępniane aktualizacje programu umożliwiające zachowanie pełnej kompatybilności z nowymi produktami integrowanych systemów i rozszerzające możliwości systemu

Zgodnie z niezmienną strategią produktową ESSER by Honeywell, WINMAGplus zapewnia pełną kompatybilność wsteczną gwarantując pełną obsługę wszystkich aktualnie dostępnych i starszych, nieprodukowanych od lat systemów sygnalizacji pożarowej ESSER. 

Artykuł firmy
Honeywell Fire Safety
Tomasz Raczyński, Arkadiusz Gmitrzak
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Aby nie dopuścić do poczucie zagrożenia czy powstania paniki w sytuacjach braku oświetlenia elektrycznego stosuje się dodatkowe źródła energii elektrycznej do zasilania wytypowanych opraw oświetlenia ogólnego lub specjalnie montowane w tym celu oprawy oświetleniowe z własnym zasilaniem. Oprawy te zalicza się do grupy opraw oświetlenia awaryjnego. W każdym obiekcie, w którym zanik napięcia w sieci zasilającej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne, powinno być zainstalowane samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne – zgodnie z wymaganiami zawartymi w rozporządzeniu ministra infrastruktury [2]. Niestety, ale często można jeszcze spotkać obiekty budowlane, w których instalacje oświetlenia awaryjnego nie działają poprawnie, co może być wynikiem np. niewłaściwego wykonania projektu, niepoprawnego wykonania prac instalacyjnych, czy braku konserwacji. Ponadto wiedza techniczno-prawna właścicieli i zarządców obiektów budowlanych, którzy odpowiadają za ich stan, nie zawsze jest aktualna.

Rozporządzenia

Wymagania, które mają spełnić instalacje oświetlenia awaryjnego określone są w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [2]. W paragrafie 181, punkt 1 tego rozporządzenia zostało napisane: budynek, w którym zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych, samoczynnie załączających się źródeł energii elektrycznej oraz wyposażać w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (zapasowe i ewakuacyjne). W budynku wysokościowym jednym ze źródeł zasilania powinien być zespół prądotwórczy. W punkcie 2 określono sytuacje, w których należy stosować oświetlenie awaryjne i zapasowe – w pomieszczeniach, w których po zaniku oświetlenia podstawowego istnieje konieczność kontynuowania czynności w niezmieniony sposób lub ich bezpiecznego zakończenia, przy czym czas działania tego oświetlenia powinien być dostosowany do uwarunkowań wynikających z wykonywanych czynności oraz warunków występujących w pomieszczeniu [2].

Rozporządzenie [2] precyzuje pomieszczenia, w których należy stosować awaryjne oświetlenie ewakuacyjne. Są to:

• widownie kin, teatrów i filharmonii oraz innych sal widowiskowych,
• audytoria, sale konferencyjne, czytelnie, lokale rozrywkowe oraz sale sportowe, przeznaczone dla ponad 200 osób,
• sale wystawowe w muzeach,
• pomieszczenia o powierzchni ponad 1000 m², garaże oświetlone wyłącznie światłem sztucznym,
• pomieszczenia o powierzchni ponad 2000 m² w budynkach użyteczności publicznej, budynkach zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach produkcyjnych i magazynowych.

Oświetlenie awaryjne należy również stosować do oświetlania dróg ewakuacyjnych [2]:

• z pomieszczeń wymienionych wcześniej,
• oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
• w szpitalach i innych budynkach przeznaczonych przede wszystkim do użytku osób o ograniczonej zdolności poruszania się,
• w wysokich i wysokościowych budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego.

Minimalny czas działania awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego od momentu zaniku oświetlenia podstawowego określono w tym rozporządzeniu na 1 godzinę. Nie jest on wymagany w pomieszczeniach, w których awaryjne oświetlenie zapasowe zapewnia oświetlenie przez co najmniej 1 godzinę od zaniku oświetlenia podstawowego. Natomiast w pomieszczeniu, które jest użytkowane przy wyłączonym oświetleniu podstawowym, należy stosować oświetlenie dodatkowe, zasilane napięciem nieprzekraczającym napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale, służące uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, dróg komunikacji ogólnej lub sposobu jego użytkowania, a także podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji. Należy pamiętać, że odcięcie dopływu prądu przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu nie może powodować samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej, w tym zespołu prądotwórczego, z wyjątkiem źródła zasilającego oświetlenie awaryjne, jeżeli występuje ono w budynku (§ 183 ustęp 4 [2]). W odniesieniu do kwestii ewakuacji oraz oznakowania dróg ewakuacyjnych nowelizacje rozporządzenia Ministra Infrastruktury nie wprowadziły zmian w odwołaniu do norm. Nadal pozostało odwołanie do polskich norm: PN-N-01256-02:1992 Znaki bezpieczeństwa – ewakuacja [13], PN-N-01256-05:1998 Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach pożarowych [14], PN-ISO 7010:2006 Symbole graficzne. Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa. Znaki bezpieczeństwa stosowane w miejscach pracy i w obszarach użyteczności publicznej [9].

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. (Dz.U. z 2010 r., nr 109, poz. 719) [4] definiuje pojęcie urządzenia przeciwpożarowego. Precyzuje elementy, które wchodzą w skład tego urządzenia wymieniając, między innymi, instalacje oświetlenia ewakuacyjnego (§ 2.1 punkt 9). W związku z takim przyporządkowaniem instalacje oświetlenia ewakuacyjnego, tak jak wszystkie urządzenia przeciwpożarowe powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym nie rzadziej niż raz w roku oraz powinny spełniać wymagania polskich norm (§ 3.1 ustęp 2 i 3 [4]). Ponadto w paragrafie 3.1 jest zapis, z którego wynika konieczność uzgadniania projektów urządzeń przeciwpożarowych z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń pożarowych, a warunkiem dopuszczenia tych instalacji do użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich prób i badań potwierdzających prawidłowość ich działania. W rozporządzeniu tym podano szczegółowy wykaz dróg, pomieszczeń, miejsc, urządzeń i drzwi (przeciwpożarowych) (§ 4.1 ustęp 2, punkt 4 [4]), które należy oznakować znakami zgodnymi z Polskimi Normami. Odpowiedzialnymi za to są właściciele, zarządcy, lub użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych. 

Zgodnie z paragrafem 15.1 tego rozporządzenia z każdego miejsca w obiekcie przeznaczonego do przebywania ludzi, zapewnia się odpowiednie warunki ewakuacji, umożliwiające szybkie i bezpieczne opuszczanie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a także zastosowanie technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego. Poza sprecyzowanymi wymaganiami architektonicznymi dotyczącymi wyjść ewakuacyjnych, przejść oraz dojść ewakuacyjnych, wydzielenia dróg ewakuacyjnych oraz pomieszczeń, zabezpieczenia przed zadymieniem, systemu ostrzegawczego, wymieniona jest konieczność zapewnienia oświetlenia awaryjnego (ewakuacyjnego i zapasowego) w pomieszczeniach i na drogach ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych. Należy również pamiętać o zapisie paragrafu 16.1, z którego wynika, że użytkowany budynek uznaje się za zagrażający życiu ludzi, gdy występujące w nim warunki techniczne nie zapewniają możliwości ewakuacji ludzi, między innymi z powodu braku wymaganego oświetlenia awaryjnego w odniesieniu do strefy pożarowej albo drogi ewakuacyjnej prowadzącej z tej strefy na zewnątrz budynku.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz.U. nr 85, poz. 553) [3] wprowadziło obowiązek uzyskania dopuszczenia do użytkowania znaków bezpieczeństwa, w tym ewakuacyjnych oraz opraw oświetleniowych do oświetlenia awaryjnego (pozycja 13.2 załącznika). Obowiązek ten dotyczy również opraw oświetlenia podstawowego podłączonych do baterii centralnej oraz opraw oświetlenia podstawowego z modułem awaryjnym. Znaki ewakuacyjne stosowane do oznaczania drogi ewakuacyjnej oraz czynności związanych z ewakuacją muszą spełniać wymagania zawarte w PN-N-01256-02:1992 [13] lub PN-ISO 7010:2006 [9]. Natomiast oprawy oświetlenia awaryjnego powinny być zgodne z PN-EN 60598-2-22:2004 Oprawy oświetleniowe. Część 2-22:2004 [8]. Dodatkowo spełnienie wymagań powinno być potwierdzone stosownym dokumentem. Najbardziej wiarygodnym dokumentem jest certyfikat wydany przez akredytowane laboratorium.

Andrzej Pawlak
Centralny Instytut Ochrony Pracy
– Państwowy Instytut Badawczy

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Przegląd sygnalizatorów świetlnych, dźwiękowych, świetlno-dźwiękowych Eaton

Firma Eaton dostarcza rozwiązania sygnalizacyjne, które spotkać można w biurach, budynkach użyteczności publicznej, jak również w różnorodnych zastosowaniach infrastrukturalnych, np.: montowane na pasach startowych lotnisk, wieżach i kominach. Sygnalizatory przemysłowe Eaton są cenione za jakość wykonania, łatwość instalacji i szeroki zakres zastosowań. Stanowią nieodzowne elementy linii produkcyjnych – informując obsługę o sytuacjach nietypowych, zagrożeniach, czy też o stanie pracy maszyn.

W większości przypadków stosowanie sygnalizatorów wymuszone jest obowiązującymi przepisami i normami, a sam rynek na tego typu produkty od kilku lat stopniowo rośnie.

Sygnalizatory do zastosowań w systemach sygnalizacji pożarowej

Sygnalizatory do zastosowań pożarowych spełniają wymagania normy EN54, odpowiednio cz. 3 – sygnalizatory akustyczne oraz cz. 23 – sygnalizatory optyczne, co jest potwierdzone odpowiednimi certyfikatami.

Zakres produktów obejmuje wiodące na rynku sygnalizatory RoLP, sygnalizatory Symphoni – z ultra niskim poborem prądu oraz sygnalizatory gamy LX – wykonane w technologii LED zgodne z najnowszym standardem EN53-23.

Wszystkie sygnalizatory pasują do większości aplikacji systemowych i cechuje je łatwa instalacja.

Sygnalizatory do zastosowań w systemach sygnalizacji włamania

Eaton posiada sygnalizatory, które są specjalnie skonfigurowane do pracy na niższych napięciach zasilania zwykle stosowanych w systemach ochrony i aplikacji, gdzie wymagane są funkcje takie jak alarmy sabotażowe.

Sygnalizatory do zastosowań przemysłowych i automatyki

Sygnalizatory przemysłowe zostały zaprojektowane do radzenia sobie w trudnych warunkach środowiskowych i w większości przypadków dają ochronę IP66. Wysoka wydajność dźwiękowa czyni te sygnalizatory skutecznym rozwiązaniem nawet wszędzie tam gdzie występuje wysoki poziom hałasu. W przypadku większości produktów dostępne są wersje 230 VAC, jak również 115 VAC.

BIG LEAD jest wszechstronnym urządzeniem sygnalizacyjnym ze zintegrowaną antywibracyjną podstawą. Jest idealny dla takich aplikacji jak maszyny, pojazdy i żurawie.

Sygnalizator świetlny BLK – zakres temperatur pracy -50 °C do +50 °C Askari Panel – sygnalizator niewielkich rozmiarów o mocy 92 dB, IP65 i zakresie temperatur pracy -25 °C do +70 °C

Sygnalizatory do stref zagrożenia wybuchem

W wielu gałęziach przemysłu, prowadzone procesy mogą od czasu do czasu tworzyć potencjalne zagrożenie wybuchem. W takich obszarach wymagany jest specjalistyczny sprzęt, aby zapewnić bezpieczeństwo ludzi i infrastruktury. Eaton oferuje szeroką gamę produktów zgodnych z ATEX, zarówno alarmy dźwiękowe i wizualne, jak i lampy statusu oraz głośniki.

Sygnalizatory do zastosowań morskich

Środowisko morskie wymaga więcej od urządzeń ostrzegania i powiadamiania instalowanych na pokładach. System powiadomień EATON oferuje produkty zaprojektowane w celu spełnienia wyzwań związanych z pracą w trudnych, a czasami wręcz ekstremalnych warunkach. Ta nowa seria łączy w sobie zarówno funkcjonalność jak i dostosowanie produktów do najnowszych wymagań certyfikacji aby zapewnić Klientom pewność i gwarancję bezpieczeństwa.

Sygnalizatory do zastosowań infrastrukturalnych

Lampy przeszkodowe:

Lampy przeszkodowe Alfa spełniają wymagania ICAO (International Civil Aviation Organisation). Montowana na antywibracyjnej podstawie jednostka świetlna Alfa zawiera osiem pasków z 12 diodami LED w celu zapewnienia równomiernej widoczności 360°.

Centrale monitorujące

 Centrala monitorująca: Funkcja sterowania do 64 urządzeń sygnalizacyjnych za pośrednictwem magistrali (SM-Bus) – EV 21-M, BLG-LED-M, dSLB20-LED-M. 

Artykuł firm
Eaton Electric Sp. z o.o.
Cooper Industries Poland LLC Sp. z o.o.

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Ochrona mienia

Kategoria: Zarządzanie

Wciąż dużo się mówi otwartych standardach w zabezpieczeniach technicznych, ale na początku roku warto również wspomnieć kierunkach rozwoju zabezpieczeń, tak generalnie. O zabranie głosu w tej sprawie poprosiliśmy przedstawicieli firm Nedap Security Management i Axis Communications.

Systemy zabezpieczeń są coraz bardziej złożone i zaawansowane. Które ich cechy są najważniejsze dla użytkownika? 

Jakub Kozak, Sales Manager Poland and Baltics w Axis Communications: Z naszego doświadczenia wynika, że najistotniejsze dla użytkownika końcowego jest skalowalne, elastyczne rozwiązanie. Jeżeli rozbudowany system zabezpieczeń spełnia jedynie bieżące potrzeby, po kilku latach staje się przestarzały. Pamiętajmy: w coraz bardziej zinformatyzowanej rzeczywistości nabywcy oczekują prostych, łatwych w obsłudze, elastycznych i otwartych systemów. Dlatego też Axis zawsze konstruował swoje produkty i usługi w oparciu o otwarte sieci IP — nie tylko w branży dozoru wizyjnego, ale również kontroli dostępu.

Zanim jednak porozmawiamy o nowych technologiach, przyjrzyjmy się dzisiejszej branży security. Wadą wielu dostępnych obecnie systemów analogowych, hybrydowych czy sieciowych jest to, że są to rozwiązania firmowe konkretnego producenta (proprietary), co znacząco ogranicza elastyczność zastosowań. Współpraca z produktami innych marek jest właściwie niemożliwa. Użytkownicy bardzo często zmuszeni są związać się na dłużej z jednym tylko dostawcą. Unowocześnienie lub rozbudowa systemów bezpieczeństwa, czyli przykładowo kamer, urządzeń fonicznych bądź innych funkcji, jest często skomplikowana, droga i czasochłonna, ponieważ konieczne jest ułożenie i dołączenie kabli do głównego modułu lub serwera centralnego. 

Branża ulega jednak zmianom. Interesującą alternatywę stanowi technologia IP oferująca szeroki wybór funkcji, których nie da się zastosować w samej technologii analogowej. Jednak zmiany wymuszają przede wszystkim oczekiwania użytkowników dotyczące zdalnego dostępu, wysokiej jakości obrazu, zarządzania zdarzeniami, łatwej integracji i lepszej skalowalności, będące motorem rozwoju systemów sieciowych. Weźmy systemy sieciowe – łatwe, szybkie i niedrogie w instalacji dzięki elastycznej, otwartej platformie upraszczającej komunikację przez sieć z innymi rozwiązaniami sieciowymi dostępnymi na wszystkich poziomach obsługi.

Anna Twardowska, Country Manager Poland w Nedap Security Management: Możliwość zastosowania dodatkowych funkcji oraz integracja z innymi częściami systemu bezpieczeństwa np. systemem sygnalizacji włamania i napadu, systemem sygnalizacji pożaru itp., ma dla użytkownika kluczowe znaczenie. Naturalnie wymagania użytkowników zmieniają się w czasie, a elastyczny i otwarty system jest w stanie do nich dostosować się, na przykład gdy konieczne staje się zabezpieczenie kolejnych drzwi w systemie kontroli dostępu.

Jednak branża security wydaje się kroczyć daleko za tak rozumianą koncepcjąrozwojową. Właściwie we wszystkich rozwiązaniach dozorowych łączy się firmowe oprogramowanie i sprzęt celem dostarczenia konkretnej funkcjonalności. Dlatego też zmiana funkcjonalności wymaga rozwoju zarówno oprogramowania, jak i sprzętu. Tego rodzaju systemy ani nie zapewniają szybkiej reakcji na zmiany odczuwalne przez użytkownika końcowego, ani nie są dostosowane do przyszłych potrzeb. Z punktu widzenia klienta systemy oparte na firmowym oprogramowaniu i sprzęcie wymagają znaczących nakładów przy każdorazowym wdrażaniu zmian, co sprawia, że są nieelastyczne, a ich rozwój oznacza niemałe koszty.

Zastosowanie standardowego sprzętu, jak i otwartych standardów wnosi znaczące korzyści dla użytkowników, a w branży jest czymś na kształt rewolucji. Rozdzielenie oprogramowania od sprzętu zapewnia szybszą reakcję producentów na zmiany. Przyczynia się również do rozwoju innowacyjności, ponieważ skróceniu ulega czas wprowadzania na rynek nowych produktów i funkcji. Umożliwia też szybszą reakcję całej branży security na zmiany i stanowi impuls dla wszystkich jej gałęzi do większej proaktywności i innowacyjności. Zastosowanie otwartych standardów ma wreszcie wpływ na rozwój różnego rodzaju konkurencyjnych podmiotów. Dzięki omówionym standardom produkty są bardziej transparentne, a ponadto możliwe jest powstanie uczciwej konkurencji koncentrującej się na zwiększaniu wartości, dodawaniu specjalnych funkcji, poprawie użyteczności produktów, wzornictwie i innowacyjnych pomysłach, nie zaś na cenach sprzętu.

Rynek kontroli dostępu jest niezwykle konkurencyjny W jakim kierunku będzie zmierzać rozwój?

Anna Twardowska (Nedap Security Management): Uważamy, że platforma zarządzania bezpieczeństwem musi być otwarta, jak również oparta na wspólnych standardach branżowych, a przez to zdolna łączyć różne funkcje w rodzaju sygnalizacji włamania i napadu, zarządzania obrazem, zarządzania schowkami na bagaż itp.

W branży informatycznej rozdzielenie oprogramowania i sprzętu jest zasadą stosowaną od wielu lat, podobnie jak korzystanie z otwartych standardów. Dokładnie takie podejście jest obecnie wdrażane przez branżę security. Niemal wszystkie systemy zarządzania obrazem i kamery przyjęły standardy ONVIF. W systemach kontroli dostępu zaś różne technologie kart mogą być stosowane w różnego typu czytnikach. Ostatnio wprowadzono nowy protokół standaryzujący, integrujący zamk  offline (OSS Standard Offline). Swoisty paradoks polega na tym, że zastosowanie standardowego sprzętu ułatwiło wdrożenie tych standardów, ponieważ wymagało jedynie rozwoju oprogramowania, a nie urządzeń. Zastosowanie powyższych standardów przynosi szereg korzyści użytkownikom systemów bezpieczeństwa, z których najważniejsze to wolność wyboru i wykorzystanie istniejącej infrastruktury. Wprowadzenie standardów umożliwia łączenie i dobór nie tylko kamer czy czytników kart najlepiej dopasowanych do budżetu użytkownika; możliwy staje się również wybór konkretnych funkcji dopasowanych do założeń indywidualnej polityki bezpieczeństwa.

Jakub Kozak (Axis Communications): Mamy takie samo zdanie. Kontrola dostępuznajduje się obecnie na progu rewolucji jaką 10 lat temu przeszła technologia wizyjna. Ponadto, dzięki elastyczności rozwiązań możliwe jest inteligentne połączenie coraz większej liczby systemów. 

Przykład: W dużych obiektach handlowych często wytycza się powierzchni zwaną korytarzem bezpieczeństwa, oddzielającą obszar sprzedaży od miejsca, w którym znajdują się pieniądze oraz dane wrażliwe. Jest to zwykle przejście zabezpieczone przez system kontroli dostępu. Co jednak dzieje się, gdy pracownik — świadomie bądź nie, a może pod przymusem — pozwala wejść tam także innej osobie? System kontroli dostępu sprawdza tylko, czy dostęp jest autoryzowany; ignoruje natomiast liczbę osób w korytarzu. System kontroli dostępu zintegrowany z kamerami i profesjonalnym oprogramowaniem analitycznym dostarcza pełne dane wizyjne. Przy pomocy inteligentnych funkcji w rodzaju oprogramowania zliczającego kamera rozpozna, czy w przejściu znajduje się kilka osób. Wynik: drugie drzwi prowadzące do kasy pozostaną zaryglowane. Jednocześnie w systemie zarządzania obrazem włącza się alarm i rozpoczyna zapis. Dodatkowo system bezpieczeństwa powiadamia kierownika ds. ochrony, który decyduje, czy można udzielić dostępu. Chodzi o to, że czynności te są zautomatyzowane. Kamera sama zatem rozpoznaje, czy zezwolić na dostęp z korytarza do kasy. Ochrona obiektu informowana jest jedynie o incydencie bezpieczeństwa. 

Na czym polega techniczna przewaga systemu otwartego względem firmowego (opartego tylko na rozwiązaniu danego producenta)?

Jakub Kozak (Axis Communications): Konwencjonalne systemy kontroli dostępu opierają się zwykle na stałym okablowaniu każdego elementu — czytnika kart, mechanizmu otwierania drzwi, rygla, przełącznika pozycji drzwi itd. — doprowadzonego do centralnego modułu lub serwera. W systemach firmowych użytkownicy są często skazani na jednego dostawcę sprzętu i oprogramowania, co jednak w żadnej mierze nie czyni ich łatwiejszymi w zarządzaniu. Instalacja i konfiguracja systemu firmowego jest zwykle znacznie bardziej pracochłonna niż systemu otwartego. Do tego konieczne jest przeszkolenie personelu pod kątem danego rozwiązania. 

Systemy IP wykorzystują istniejącą infrastrukturę sieciową. Zasilanie Power over Ethernet (PoE) dostarcza energię do rygli elektrycznych, czytników i innych elementów. Oznacza to, że dane i zasilanie przesyłane są jednym kablem, co znacznie upraszcza instalację okablowania. Instalację ułatwiają dodatkowo złącza z kodem barwnym. System „plug & play” automatycznie wykrywa urządzenia. I gotowe!

Ponieważ systemy sieciowe nie muszą mieć koniecznie okablowania dołączonego bezpośrednio do centralnego modułu sterującego lub centralnego serwera, instalacja systemu otwartego odznacza się elastycznością i skalowalnością; może być ponadto przeprowadzona szybciej i sprawniej. Oprócz uniwersalności rozwiązania tego typu posiadają zaletę polegającą na zmniejszeniu kosztów. A wszystko dlatego że system sieciowy nie jest skrępowany założoną wielkością, lecz może być w miarę potrzeb rozbudowany od drzwi do drzwi i od czytnika do czytnika.

Anna Twardowska (Nedap Security Management): Stosowanie otwartych standardów oferuje wiele korzyści dla użytkowników systemów zabezpieczeń, z których wolność wyboru i wykorzystania istniejących urządzeń może być najważniejsza. Wprowadzanie otwartych standardów pozwala klientom łączyć nie tylko kamery i czytniki kart które są dostosowane do ich budżetu, ale także umożliwia wybór określonej funkcjonalności, która najlepiej odpowiada ich polityce bezpieczeństwa.

Wspomniano tu o ONVIF jako standardzie znanym z branży systemów wizyjnych. Jak ważne są standardy w branży kontroli dostępu?

Anna Twardowska (Nedap Security Management): Mają wielkie znaczenie. Pomagają nam spełnić wymagania klientów. Konwergencja rozwiązań sieciowych i informatycznych branży security to postępujący proces. Urządzenia stają się produktami stricte sieciowymi - to oprogramowanie określa ich funkcjonalność. W efekcie jednym z oczekiwań rynku jest standaryzacja. Za przykład niech posłuży wprowadzenie protokołu ONVIF do urządzeń sieciowych – standaryzowane programowanie uwalnia klientów od wiązania się z jednym dostawcą. Widzimy, że klienci chcą przyszłościowych, elastycznych produktów, co oznaczać ma również wolność wyboru tak teraz, jak i w przyszłości. 

Jakub Kozak (Axis Communications): To bardzo ważne. Ogólnie rzecz biorąc rynek sieciowych systemów zabezpieczeń wykazuje wyraźny zwrot w stronę rozwoju standaryzowanych interfejsów API (Application Programming Interface) dostępnych dla wszystkich jego udziałowców na uczciwych, rozsądnych cenowo zasadach. Open Network Video Interface Forum (ONVIF) to ponadnarodowa organizacja na rzecz otwartych standardów branżowych działająca w kierunku uproszczenia rozwoju i stosowania produktów dozorowych opartych na sieci IP.

Dziękujemy za rozmowę.